fbpx

Παρακολούθηση & προστασία σημαντικών τροφικών πεδίων στην Αλβανία

Μετά την Ταχεία Παράκτια Έρευνα το 2005 των αλβανικών ακτών για θαλάσσιες χελώνες και φώκιες μονάχους μονάχους, το 2008 υλοποιήσαμε το τριετές επιστημονικό πρόγραμμα «Παρακολούθηση και προστασία σημαντικών τροφικών πεδίων των θαλάσσιων χελωνών στην περιοχή Πατόκ, Αλβανία». Ανάμεσα στους συνεργάτες του προγράμματος ήταν το Πανεπιστήμιο των Τιράνων στην Αλβανία, το τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Adnan Menderes στην Τουρκία, η Αλβανική Εταιρεία για την Ερπετοπανίδα και η περιβαλλοντική οργάνωση ECAT–Tirana.

Στόχος ήταν να εξακριβωθεί αν οι θαλάσσιες χελώνες χρησιμοποιούσαν την περιοχή για να τραφούν και να ερευνηθεί συστηματικά η δομή του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, το πρόγραμμα ανάπτυξε τις τοπικές ικανότητες και παρείχε εκπαίδευση για την επιστημονική παρακολούθηση του είδους, ενώ αύξησε την ευαισθητοποίηση σε τοπικό και εθνικό επίπεδο για την απειλούμενη κατάσταση των πληθυσμών των θαλάσσιων χελωνών στη Μεσόγειο. Έδρα της ερευνητικής ομάδας ήταν η περιοχή Πατόκ (επίσης γνωστή και ως Patoku ή Patogu), που ανήκει στις Φυσικές Προστατευόμενες Περιοχές Patok-Fushe-Kuqe και βρίσκεται μέσα στον Κόλπο Ντρίνι στην βόρεια ακτή της Αλβανίας. Ο Κόλπος Ντρίνι εκτείνεται από το ακρωτήρι Ροδόνι μέχρι τα βόρεια σύνορα της χώρας.

Κάθε καλοκαίρι (Ιούνιος-Σεπτέμβριος) επί 3 συναπτά έτη οι ερευνητές μελετούσαν τις θαλάσσιες χελώνες με την βοήθεια ντόπιων ψαράδων που τις έπιαναν τυχαία σε δίχτυα ψαριών «stavnike» (ένα συγκεκριμένο είδος στατικών διχτυών που χρησιμοποιείται στην περιοχή του Πατόκ). Επίσης, έγινε καταγραφή όλων των αλιευτικών εργαλείων και των αλιευμάτων. Συνολικά μελετήθηκαν 407 θαλάσσιες χελώνες (5 από αυτές ήταν πράσινες και οι υπόλοιπες καρέττα) στις οποίες τοποθετήθηκαν ειδικές ταυτότητες αναγνώρισης για τη μελέτη της μεταναστευτικής τους πορείας. Η τοποθέτηση ταυτοτήτων βοηθά τους ερευνητές να τις αναγνωρίσουν αν τις ξαναβρούν στο μέλλον. Η συστηματική αυτή παρακολούθηση αποκάλυψε πως κάποιες χελώνες παραμένουν στον κόλπο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (βραχυπρόθεσμη παραμονή), ενώ η επανειλημμένη παγίδευση κάποιων χελωνών σε διαφορετικά έτη αποδεικνύει πως η Αλβανία αποτελεί «σταθμό» της αποδημητικής τους πορείας. Μερικές από τις σημαδεμένες χελώνες βρέθηκαν να κάνουν φωλιές στην Ελλάδα και ορισμένες εντοπίστηκαν στη θάλασσα της Τυνησίας.

Δείγματα DNA συλλέχθηκαν από κάποιες χελώνες για ανάλυση και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πολλές από τις καρέττα που βρίσκονται σε αναζήτηση τροφής στον Κόλπο Ντρίνι είναι πολύ πιθανό να έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Δύο, μέχρι πρότινος, άγνωστοι απλότυποι ανακαλύφθηκαν μέσω της γενετικής μελέτης. Προκειμένου να ερευνηθεί περαιτέρω η μετανάστευση των χελωνών που βρίσκονται στα αλβανικά νερά, ξεκινήσαμε το πρώτο πρόγραμμα δορυφορικής παρακολούθησης θαλάσσιων χελωνών στην Αλβανία από τη λιμνοθάλασσα του Πατόκ το 2009. Τοποθετήθηκαν πομποί σε τρείς χελώνες καρέττα (δύο αρσενικές και μία θηλυκή). Τα αποτελέσματα της δορυφορικής μελέτης ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο τα συμπεράσματα της έρευνας. Μάθετε περισσότερα και δείτε χάρτες του «ταξιδιού» των τριών χελωνών επιλέγοντας «Δορυφορική Παρακολούθηση» στο μενού παρακάτω.

Η τριετής έρευνα του MEDASSET έδειξε πως ο Κόλπος Ντρίνι αποτελεί σημαντικό βιότοπο, σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, ο οποίος χρησιμοποιείται από τις θαλάσσιες χελώνες για την αναζήτηση τροφής, ως καταφύγιο και ως καταφύγιο και ως σταθμό στη μεταναστευτική τους πορεία ανάμεσα στο Ιόνιο και την Αδριατική θάλασσα. Ο κόλπος Ντρίνι χρησιμοποιείται:

  • από ενήλικες και ανήλικες χελώνες καρέττα (Caretta caretta)
  • περιστασιακά από πράσινες χελώνες (Chelonia mydas) για τροφή ή αποδημία
  • από νεαρές χελώνες καρέττα, και ίσως από πράσινες, ως βιότοπος ανάπτυξης
  • από καρέττα ως βιότοπος διαχείμασης
  • από σημαντικό αριθμό αρσενικών καρέττα, που ίσως χρησιμοποιούν την περιοχή για τροφή και ανάπτυξη. Αυτή η ανακάλυψη είναι μεγάλης σημασίας λόγω της περιορισμένης κατανόησής μας για την κατανομή και την θαλάσσια οικολογία των αρσενικών χελωνών, αλλά και λόγω του αντίκτυπου που θα έχει η κλιματική αλλαγή στο είδος, αφού εκτιμάται ότι η αλλαγή της θερμοκρασίας θα ευνοήσει μια «θηλυκή κυριαρχία»

Άλλη μια σημαντική ανακάλυψη ήταν η απόδειξη πως τα αλιευτικά εργαλεία “stavnike” συνήθως δεν είναι θανάσιμα για τις χελώνες, καθώς μπορούν να αναδυθούν στην επιφάνεια και να αναπνεύσουν μέχρις ότου απελευθερωθούν από τους ψαράδες. Επίσης, ήταν σχετικά σπάνια τα περιστατικά χελωνών πιασμένων σε αγκίστρια ή με ακρωτηριασμένα μέλη λόγω παγίδευσης σε αλιευτικά εργαλεία.

Οι βασικές απειλές για τις χελώνες στον κόλπο Ντρίνι είναι η ρύπανση, ο τυχαίος τραυματισμός από προπέλες θαλάσσιων μέσων και η αλληλεπίδραση με την αλιευτική δραστηριότητα. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος διαπιστώθηκε παράνομη χρήση δυναμίτη για ψάρεμα και παραδόθηκε στις Αρχές η πρώτη συστηματικά καταγεγραμμένη απόδειξή της. Τέλος, στο πλαίσιο του προγράμματος πραγματοποιήσαμε μια σύντομη μελέτη το 2009-2010 για την ρύπανση στην παράκτια ζώνη του Κόλπου Ντρίνι και σε πέντε κοντινούς ποταμούς. Η εκτεταμένη παρουσία θαλάσσιων απορριμμάτων στον Κόλπο Ντρίνι, σε συνδυασμό με την παμφάγα φύση των χελωνών καρέττα, καθιστούν πιθανή την κατανάλωση πλαστικών και άλλων σκουπιδιών που θα μπορούσε να οδηγήσει στων θάνατο των χελώνων.

Τα ευρήματα και τα συμπεράσματα του τριετούς ερευνητικού προγράμματος του οδήγησαν στην επίσημη υιοθέτηση πολιτικής προστασίας της θαλάσσιας χελώνας στην Αλβανία.

Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από το MEDASSET, το Πρόγραμμα Μικρών Επιχορηγήσεων του Παγκόσμιου Περιβαλλοντικού Ταμείου (GEF/SGP), το Περιφερειακό Κέντρο Δράσης για τις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές (RAC/SPA), το Μεσογειακό Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα Δράσης των Ηνωμένων Εθνών (UNEP/MAP), το British Chelonia Group (BCG), το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, το Spear Charitable Trust (Αγγλία), το Panton Trust (Αγγλία) και από έναν ανώνυμο δωρητή.

2008-10 sea turtle study at Patok lagoon, Albania

Feature Needs

Ο πληθυσμός και η οικολογία των θαλάσσιων χελωνών στον Κόλπο Ντρίνι δεν έχει κατανοηθεί πλήρως ακόμη. Είναι απαραίτητη μία μελέτη της παρεμπίπτουσας αλιείας σε περισσότερα εργαλεία, όπως τράτες, δίχτυα, παραγάδια και μικρής κλίμακας ή παραδοσιακής αλιείας, προκειμένου να μελετηθεί σε βάθος ο βαθμός αλληλεπίδρασης μεταξύ χελωνών και αλιείας στα αλβανικά νερά. Οι επιπτώσεις των αποβλήτων και των απορριμμάτων χρειάζεται να ερευνηθούν περαιτέρω και να μετριαστούν. Η επιπλέον επιμόρφωση τοπικών επιστημόνων και η συνεχής εκπαίδευση ψαράδων θα είναι ευεργετική για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας στην Αλβανία.

Διαβάστε το αφιέρωμα του SWOT για το πρόγραμμά μας (στα αγγλικά). Το πρόγραμμά μας παρουσιάζεται επίσης στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Περιβαλλοντικού Ταμείου εδώ.

Το MEDASSET είναι αφοσιωμένο στην ενίσχυση της γνώσης και στην ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών, αρχών, ερευνητών και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων σχετικά με την μελέτη και την προστασία των θαλάσσιων χελωνών και της θαλάσσιας ζωής γενικότερα.

Στην Αλβανία, κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας το 2005, μεταφέραμε επιστημονική τεχνογνωσία σε τοπικούς επιστήμονες και φοιτητές μέσω δραστηριοτήτων επίδειξης και εκπαίδευσης σχετικά με μεθόδους έρευνας, σε θεωρητικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο στο ερευνητικό σκάφος. Επιμορφώσαμε και ευαισθητοποιήσαμε την τοπική κοινωνία και τους αλιείς σχετικά με τις θαλάσσιες χελώνες και την φώκια μονάχους μονάχους, την προστασία τους ως απειλούμενα είδη, αλλά και για την γενικότερη ανάγκη διαχείρισης και προστασίας της θαλάσσιας ζωής.

Το 2008-2010 συνεχίσαμε την εκπαίδευση και ανάπτυξη ικανοτήτων σε τοπικό επίπεδο μέσω του προγράμματος μας «Παρακολούθηση και προστασία σημαντικών τροφικών πεδίων των θαλάσσιων χελωνών στην περιοχή Πατόκ, Αλβανία». Μεταφέραμε τεχνογνωσία στην Αλβανική Εταιρεία για την Ερπετοπανίδα, εταίρο του προγράμματος, σχετικά με τη διαχείριση έργων και την εξεύρεση πόρων. Επιπλέον, εκπαιδεύσαμε 11 Αλβανούς φοιτητές ως βοηθούς έρευνας και πάνω από 250 φοιτητές είχαν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε σύντομα σεμινάρια στην ερευνητική μας βάση στο Πατόκ. Παρείχαμε έτσι στη νέα γενιά των βιολόγων στην Αλβανία τα εφόδια να μελετούν και να προστατεύουν τις θαλάσσιες χελώνες στην χώρα τους. Μέσω του προγράμματος μας το επίπεδο της έρευνας για τις θαλάσσιες χελώνες έφτασε πιο κοντά στα διεθνώς αποδεκτά πρότυπα, ενώ πολλοί από τους φοιτητές που εκπαιδεύτηκαν, ακολούθησαν σταδιοδρομίες σχετικές με την προστασία της θαλάσσιας χελώνας ή του περιβάλλοντος γενικότερα. Συγχρόνως η τοπική κοινωνία, οι αλιείς και οι τουρίστες ενημερώθηκαν για την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων χελωνών και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης συνέβαλαν στην ευαισθητοποίηση του κοινού σε εθνικό επίπεδο. Οι ερευνητές του προγράμματος συνεργάστηκαν στενά με τους αλιείς, τους μετέφεραν γενικές αρχές προστασίας της θαλάσσιας ζωής και τους δίδαξαν πρακτικές σωστής μεταχείρισης των χελωνών σε περίπτωση τυχαίας παγίδευσής τους στα αλιευτικά εργαλεία. Τα αποτελέσματα του προγράμματος διαδόθηκαν διεθνώς τοποθετώντας έτσι την Αλβανία στο παγκόσμιο «χάρτη» των κρατών της Μεσογείου που φιλοξενούν σημαντικούς βιοτόπους των θαλάσσιων χελωνών.

Το MEDASSET είναι αφοσιωμένο στην ενίσχυση της γνώσης και στην ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών, αρχών, ερευνητών και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων σχετικά με την μελέτη και την προστασία των θαλάσσιων χελωνών και της θαλάσσιας ζωής γενικότερα.

Στην Αλβανία, κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας το 2005, μεταφέραμε επιστημονική τεχνογνωσία σε τοπικούς επιστήμονες και φοιτητές μέσω δραστηριοτήτων επίδειξης και εκπαίδευσης σχετικά με μεθόδους έρευνας, σε θεωρητικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο στο ερευνητικό σκάφος. Επιμορφώσαμε και ευαισθητοποιήσαμε την τοπική κοινωνία και τους αλιείς σχετικά με τις θαλάσσιες χελώνες και την φώκια μονάχους μονάχους, την προστασία τους ως απειλούμενα είδη, αλλά και για την γενικότερη ανάγκη διαχείρισης και προστασίας της θαλάσσιας ζωής.

Το 2008-2010 συνεχίσαμε την εκπαίδευση και ανάπτυξη ικανοτήτων σε τοπικό επίπεδο μέσω του προγράμματος μας «Παρακολούθηση και προστασία σημαντικών τροφικών πεδίων των θαλάσσιων χελωνών στην περιοχή Πατόκ, Αλβανία». Μεταφέραμε τεχνογνωσία στην Αλβανική Εταιρεία για την Ερπετοπανίδα, εταίρο του προγράμματος, σχετικά με τη διαχείριση έργων και την εξεύρεση πόρων. Επιπλέον, εκπαιδεύσαμε 11 Αλβανούς φοιτητές ως βοηθούς έρευνας και πάνω από 250 φοιτητές είχαν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε σύντομα σεμινάρια στην ερευνητική μας βάση στο Πατόκ. Παρείχαμε έτσι στη νέα γενιά των βιολόγων στην Αλβανία τα εφόδια να μελετούν και να προστατεύουν τις θαλάσσιες χελώνες στην χώρα τους. Μέσω του προγράμματος μας το επίπεδο της έρευνας για τις θαλάσσιες χελώνες έφτασε πιο κοντά στα διεθνώς αποδεκτά πρότυπα, ενώ πολλοί από τους φοιτητές που εκπαιδεύτηκαν, ακολούθησαν σταδιοδρομίες σχετικές με την προστασία της θαλάσσιας χελώνας ή του περιβάλλοντος γενικότερα. Συγχρόνως η τοπική κοινωνία, οι αλιείς και οι τουρίστες ενημερώθηκαν για την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων χελωνών και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης συνέβαλαν στην ευαισθητοποίηση του κοινού σε εθνικό επίπεδο. Οι ερευνητές του προγράμματος συνεργάστηκαν στενά με τους αλιείς, τους μετέφεραν γενικές αρχές προστασίας της θαλάσσιας ζωής και τους δίδαξαν πρακτικές σωστής μεταχείρισης των χελωνών σε περίπτωση τυχαίας παγίδευσής τους στα αλιευτικά εργαλεία. Τα αποτελέσματα του προγράμματος διαδόθηκαν διεθνώς τοποθετώντας έτσι την Αλβανία στο παγκόσμιο «χάρτη» των κρατών της Μεσογείου που φιλοξενούν σημαντικούς βιοτόπους των θαλάσσιων χελωνών.

Guximtari

Είδος: Caretta caretta
Αρσενική, νεαρή (ανήλικη)
Ταυτότητα αναγνώρισης: μπροστινό αριστερό πτερύγιο AL0153
Καμπύλο μήκος καβουκιού = 69.5 εκ
Καμπύλο πλάτος καβουκιού= 65 εκ
διαιρεμένα αυχενική (nuchal) φολίδα

Ο Guximtari αιχμαλωτίστηκε πρώτη φορά στις 29 Αυγούστου του 2009, σε μια παγίδα stavnike στο Πατόκ. Ο Guximtari (πράσινη διαδρομή) αρχικά παρέμεινε πιστός στην περιοχή του Πατόκ, όπου ίσως τρεφόταν ή περνούσε το χειμώνα. Από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο του 2010 βρέθηκε βορειότερα, στη θάλασσα της Κροατίας. Όπως ο Patoku, τον Ιούλιο του 2010, επέστρεψε στον κόλπο Ντρίνι, παρέχοντας άμεσες αποδείξεις για τον χρόνο της επιστροφής και παρέμεινε εκεί μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010.. Στα μέσα Δεκέμβρη 2010 ταξίδεψε νότια, έφτασε νοτιοδυτικά της Κέρκυρας, και συνέχισε έως τα παράλια του Νομού Πρεβέζης, όπου έμεινε μέχρι τον Μάιο του 2011. Στα μέσα Μαΐου κατευθύνθηκε βόρεια, στις αλβανικές ακτές και στις 16 Ιουνίου ο πομπός του έδειξε πως επέστρεψε ξανά στον κόλπο Ντρίνι και τη λιμνοθάλασσα του Πατόκ για το τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι και παρέμεινε εκεί μέχρι τον Οκτώβριο του 2011. Η τελευταία του αναμετάδοση έδειξε πως είχε ξεκινήσει το ταξίδι μακριά από τον κόλπο Ντρίνι, κατευθυνόμενος νότια κατά μήκος της αλβανικής ακτογραμμής, 119 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που απελευθερώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009. Διένυσε 6.052 χιλιόμετρα*!

Shpresa

Είδος: Caretta caretta
Θηλυκή, πιθανώς νεαρή ενήλικη
Ταυτότητα αναγνώρισης: μπροστινό αριστερό πτερύγιο AL0154
Καμπύλο μήκος καβουκιού (CCL): 76.0 εκατ.
Καμπύλο πλάτος καβουκιού (CCW): 67.0 εκατ.
Άλλα χαρακτηριστικά: σχισμή στο κάτω ράμφος

Η Shpresa βρέθηκε σε αλιευτικά δίχτυα τύπου stavnike στο Πατόκ για πρώτη φορά στις 26 Μαΐου 2007 και ξανά στις 13 Αυγούστου 2009. Κατά τη διάρκεια των 27 μηνών μεταξύ των δυο εντοπισμών, το μήκος του καβουκιού της αυξήθηκε εντυπωσιακά. Οι μετρήσεις της ουράς της μας δείχνουν ότι είναι μάλλον θηλυκή και ίσως πλησιάζει προς την αναπαραγωγική ωρίμανση. Όταν αιχμαλωτίστηκε για δεύτερη φορά, ήταν καλυμμένη με βδέλλες (παράσιτα που ρουφούν το αίμα) που ο Δρ. Michael White αφαίρεσε, βάζοντας τη χελώνα τρεις ημέρες σε γλυκό νερό. Στη συνέχεια την απελευθέρωσε στις 16 Αυγούστου 2009. Δύο εβδομάδες αργότερα βρέθηκε και πάλι σε αλιευτικά δίχτυα τύπου stavnike, πράγμα που σημαίνει πως πιθανόν έμεινε στην περιοχή του Πατόκ για να τραφεί με βενθικά είδη όπως καβούρια και μαλάκια. Το γεγονός ότι η Shpresa βρέθηκε στο Πατόκ για περισσότερα από ένα έτη και ότι το 2009 εντοπίστηκε δυο φορές, έκανε τη συγκεκριμένη χελώνα ιδιαίτερα σημαντική για την έρευνα μας. Η συχνή παρουσία της στην περιοχή μπορεί να σημαίνει ότι το Πατόκ αποτελεί μέρος της μεταναστευτικής της πορείας ή ότι η περιοχή αποτελεί πεδίο διαχείμασης για αυτήν. Η παρακολούθηση της (ροζ διαδρομή) έδειξε πως πράγματι παρέμεινε κοντά στο σημείο που απελευθερώθηκε. Πάνω από μισές αναμεταδόσεις της έγιναν από βάθος 10-25 μέτρων, όμως η Shpresa κολυμπούσε τόσο σε ρηχά νερά βάθους 0-10 μέτρων όσο και σε 100-500 μέτρα βάθος! Ο πομπός της εξέπεμπε τελευταί φορά τον Απρίλιο του 2010 και υπολογίζεται ότι ταξίδεψε απόσταση 229 χιλιομέτρων*. Η έλλειψη περισσότερων αναμεταδόσεων ίσως να οφειλόταν στην τοπική τοπογραφία ή σε δυσλειτουργία της συσκευής. Oι ψαράδες στο κόλπο Ντρίνι μας ενημέρωσαν ότι την είδαν ξανά το καλοκαίρι του 2010.

Patoku

Είδος: Caretta caretta
Αρσενική, νεαρή (ανήλικη)
Ταυτότητα αναγνώρισης: μπροστινό δεξιό πτερύγιο AL0150
Καμπύλο μήκος καβουκιού = 66 εκ
Καμπύλο πλάτος καβουκιού = 65 εκ
πρόσθετη κεντρική φολίδα (vertebral) και διαιρεμένη δεξιά πλευρική φολίδα

Ο Patoku βρέθηκε πρώτη φορά την 1η Ιουλίου 2008 και ξανά στις 2 Σεπτέμβριου 2009 σε δίχτυα stavnike στο Πατόκ. Επιλέχθηκε για δορυφορική παρακολούθηση γιατί λίγα είναι γνωστά για την κατανομή και την θαλάσσια οικολογία των αρσενικών χελωνών. Ερευνητές έχουν εντοπίσει περιοχές αναπαραγωγής ενηλίκων αρσενικών χελωνών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για τις νεαρές ανήλικες αρσενικές χελώνες. Ο Guximtari και ο Patoku μας έδωσαν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για αυτό το στάδιο της ζωής των αρσενικών θαλ. χελωνών.

Ο Patoku (κίτρινη διαδρομή) έγινε ένας διεθνής ταξιδιώτης, παραμένοντας αρχικά στα χωρικά ύδατα της Αλβανίας για 32 ημέρες, της Κροατίας για 5 ημέρες, περνώντας μία ημέρα σε διεθνή ύδατα, 5 ημέρες στο Μαυροβούνιο και κατόπιν ξεκίνησε το ταξίδι του προς τα νότια. Έφτασε ως τις ελληνικές θάλασσες βόρεια της Κέρκυρας όπου και παρέμεινε μεταξύ τέλη Νοεμβρίου και αρχές Μαρτίου 2010. Εκεί, είναι πιθανό να παρέμεινε κοντά σε μια υποβρύχια οροσειρά η οποία αποτελείται από ασβεστολιθικά σπήλαια με άφθονες πηγές τροφής. Από τότε, η συσκευή του σταμάτησε να εκπέμπει, μέχρι τις 6 Μαΐου 2010 όταν έφτασε αναμετάδοση η οποία τον τοποθετούσε ξανά στον κόλπο Ντρίνι! Αυτή ήταν η πρώτη άμεση απόδειξη για την χρονική περίοδο της ετήσιας επιστροφής στον κόλπο. Ο Πατόκ παρέμεινε στον κόλπο μέχρι την τελευταία του αναμετάδοση το Νοέμβριο του 2010, 39 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο απελευθέρωσης. Συνολικά, κάλυψε απόσταση 1.254 χιλιομέτρων*.

Πώς λειτουργεί;

Κάθε φορά που η χελώνα αναδυόταν για να αναπνεύσει, ο πομπός που ήταν προσκολλημένος στο καβούκι της, έστελνε σήμα με την τοποθεσία της στους δορυφόρους γύρω από τη Γη, οι οποίοι με τη σειρά τους έστελναν το σήμα απευθείας στους υπολογιστές των ερευνητών.

Τι σημαίνουν τα ονόματα των χελωνών;

Στις χελώνες δόθηκαν αλβανικά ονόματα προς τιμήν αυτού του σημαντικού ορόσημου στην ιστορία διατήρησης της άγριας ζωής της χώρας: «Guximtari» στα αλβανικά σημαίνει «γενναίος και θαρραλέος, «Shpresa» σημαίνει «ελπίδα για την ζωή» και ο Πατόκ πήρε το όνομα του ως φόρος τιμής στην κοινότητα που φιλοξένησε το ερευνητικό πρόγραμμα.

Γιατί δορυφορική παρακολούθηση;

Για τους περισσότερους πληθυσμούς θαλάσσιων χελωνών, οι γνώσεις μας για την βιολογία τους πέρα από τις περιοχές ωοτοκίας παραμένει ελλιπής και οι γνώσεις μας για την μετανάστευση των αρσενικών χελωνών είναι εξαιρετικά αποσπασματική. Οι μελέτες των θαλάσσιων χελωνών μέσω της δορυφορικής παρακολούθησης άρχισαν να να αναδεικνύουν μεταναστευτικές οδούς (π.χ. Morreale et al. 1996) και σημαντικά τροφικά πεδία (π.χ. James et al. 2005). Οι θαλάσσιες χελώνες μεταναστεύουν εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα ανάμεσα σε περιοχές αναπαραγωγής και τροφής (Plotkin 2003). Γνωρίζουμε λίγα για τον τόπο προέλευσης των χελωνών που τρέφονται στο Πατόκ, για το αν παραμένουν στην περιοχή για κάποια χρονική περίοδο, και που πηγαίνουν αφού φύγουν από το Πατόκ. Με το πρόγραμμα δορυφορικής παρακολούθησης, καταφέραμε να κατανοήσουμε καλύτερα την τροφική οικολογία των θαλάσσιων χελωνών, να μελετήσουμε μεταναστευτικές οδούς στην Αδριατική Θάλασσα (προς το Ιόνιο Πέλαγος και άλλα σημεία στην Μεσόγειο) και να εντοπίσουμε πιθανούς βιότοπους διαχείμασης και περιοχές αναπαραγωγής.

  • Χώρα Αλβανία
  • Προσέγγιση Έρευνα
  • Θεματική Θαλάσσιες Χελώνες & Βιότοποι

Σχετικά Προγράμματα