Η πρωτοποριακή έρευνα του MEDASSET στις ακτές της Συρίας
Το 1991 το MEDASSET και η περιβαλλοντική οργάνωση Herpetofauna Conservation International, η οποία εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκίνησαν την πρώτη έρευνα καταγραφής ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στις ακτές της Συρίας. Πριν από το πρόγραμμα αυτό, λίγα ήταν γνωστά για τον πληθυσμό των χελωνών στη χώρα. Επιτόπιες έρευνες πραγματοποιήθηκαν σε κάθε χιλιόμετρο της αμμώδους συριακής ακτής για την αναζήτηση χελωνών, ιχνών και φωλιών. Η πρωτοποριακή αυτή προσπάθεια έφερε στο φως ενδείξεις για ωοτοκία θαλάσσιων χελωνών στις ακτές μεταξύ των πόλεων Λατάκια και Τζαμπλέ (29 ίχνη ή φωλιές)· μόλις 2 ίχνη αποτυχημένης προσπάθειας για ωοτοκία βρέθηκαν νοτιότερα. Τα ίχνη αποδόθηκαν σε χελώνες Καρέττα καρέττα, αν και για επειδή πολλά από αυτά ήταν παλιά ή επειδή οι φωλιές είχαν θηρευτεί, δεν μπορούσαμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα ωοτοκίας από πράσινες χελώνες. Η έρευνα επίσης κατέγραψε τα πρώτα ανησυχητικά ευρήματα αποβλήτων και σοβαρής ρύπανσης από πλαστικά στις παραλίες και στις παράκτιες θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες είναι σημαντικές για την ωοτοκία και την αναζήτηση τροφής της θαλ. χελώνας. Ειδικά κοντά στις πόλεις Λατάκια και Ταρτούς υπήρχαν σωλήνες που οδηγούσαν τα απόβλητα κατευθείαν στη θάλασσα· το μέγεθος της ρύπανσης μαρτυρούσε την ύπαρξη ενός σταθερού προβλήματος και όχι κάποιου μεμονωμένου γεγονότος. Στις συστάσεις του προγράμματος περιλαμβάνονταν η θέσπιση νομοθεσίας καθώς και η διεθνής βοήθεια προς τη Συρία για τον έλεγχο του εμφανούς προβλήματος με τα απόβλητα. Επιπλέον, το πρόγραμμα συνιστούσε τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών μεταξύ των πόλεων Λατάκια και Τζαμπλέ καθώς και περιβαλλοντικές πολιτικές εναρμονισμένες με τα ισχύοντα πρότυπα περί διατήρησης του περιβάλλοντος και αειφόρου ανάπτυξης.
Η έρευνα συνεχίζεται από Σύριους & διεθνείς ερευνητές
Η ωοτοκία της Καρέττα καρέττα επιβεβαιώθηκε εκ νέου το 2004 από μια ομάδα Σύριων και διεθνών ερευνητών (Rees, et al. 2008, www.seaturtlesinsyria.org) που συμπέρανε ότι δεν υπάρχουν πυκνές συγκεντρώσεις φωλιών καρέττα κατά μήκος της ακτής, αλλά το είδος απαντάται στα νερά της Συρίας όλο το χρόνο. Η παραλία της πόλης Λατάκια αναγνωρίστηκε και πάλι ως μία από τις πιο σημαντικές περιοχές για την ωοτοκία της καρέττα, αναλογικά με τον αριθμό των φωλιών στη Συρία. Η μελέτη επίσης απέδειξε ότι οι πράσινες χελώνες είναι το είδος με τις περισσότερες συγκριτικά φωλιές στη Συρία, η οποία φιλοξενεί πέντε περιοχές ωοτοκίας καθώς επίσης και περιοχές τροφής για ανήλικες και νεαρές χελώνες. Όπως οι καρέττα, έτσι και οι πράσινες χελώνες φωλιάζουν κυρίως στην παραλία της πόλης Λατάκια. Μάλιστα, η συγκεκριμένη παραλία αποτελεί μία από τις σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας της πράσινης χελώνας στη Μεσόγειο με μέσο όρο 140 φωλιές το χρόνο. Έτσι, η Συρία θεωρείται η τρίτη πιο σημαντική χώρα για την ωοτοκία της πράσινης χελώνας στη Μεσόγειο. Το 2006, για πρώτη φορά οι ερευνητές παρακολούθησαν δορυφορικά μια θηλυκή πράσινη χελώνα που ωοτοκούσε στη Συρία κι απέδειξαν ότι οι χελώνες που ωοτοκούν στη Συρία τρέφονται στις θαλάσσιες περιοχές κατά μήκος των ακτών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Απειλές για τις θαλάσσιες χελώνες της Συρίας
Η συριακές ακτές δεν είναι πολύ ανεπτυγμένες και γι’ αυτό το λόγο παραμένουν σχετικά παρθένες, αν εξαιρέσει κανείς περιστασιακά κάποια τρακτέρ που μπορεί να συνθλίψουν τα αβγά των χελωνών κάτω από τις ρόδες τους. Ωστόσο, η περιοχή υποφέρει από σημαντική ρύπανση από πλαστικά που ξεβράζονται από τη θάλασσα ή που προέρχονται από χερσαίες πηγές. Αυτό παρεμποδίζει αφενός τις ενήλικες θηλυκές χελώνες που θέλουν να κάνουν τις φωλιές τους στη στεριά και αφετέρου τους νεοσσούς που προσπαθούν να διαπεράσουν το παχύ στρώμα των σκουπιδιών ώστε να φτάσουν στη θάλασσα. Η φωτορύπανση από τις κοντινές περιοχές αποδεικνύεται επίσης αρκετά αποπροσανατολιστική για τα χελωνάκια και μπορεί να τις οδηγήσει στη στεριά αντί για τη θάλασσα αφού βγουν από τη φωλιά τους. Παρόλο που οι άνθρωποι συνήθως δεν πειράζουν τα αβγά, έχουν καταγραφεί περιστατικά σκόπιμης θανάτωσης χελωνών για τη συλλογή των καβουκιών τους ή και χωρίς λόγο. Αν και δεν υπάρχουν αναφορές για εμπόριο χελώνας στη Συρία, μια μελέτη το 2004 σε αλιευτικά λιμάνια και παραθαλάσσια χωριά κατέγραψε κατανάλωση κρέατος και αίματος χελώνας από ορισμένους ψαράδες στις περιοχές Ιμπν Χανί, Αλ-Αζχαρί, Αλ-Κασάμπ και Τζαμπλέ. Επιπλέον, έρευνες με ψαράδες υποδεικνύουν πως υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα στις χελώνες και τον αλιευτικό τομέα, καθώς πιθανολογείται ότι η αλιεία με παρασυρόμενα δίχτυα στα ανοικτά της θάλασσας θα μπορούσε να είναι η αιτία για τις νέκρες χελώνες που ξεβράζονται στη στεριά.
